Tsss, tssss, tssss, gaat het echt zo snel?

Vorige week naar een keynote van Ruud Veltenaar geweest: Stop stealing dreams: live better, help more, wonder often. Deze trendwatcher/filosoof/spreker schetste een vergaand, mooi en zeer uitdagend beeld van de toekomst van het onderwijs.
Ik voelde me op momenten erg persoonlijk aangesproken, want zo zei hij: "Als je je niet kunt verbinden met de aandienende toekomst, als je dat niet kunt, kun je je dan wel verbinden met kinderen?"
Kan ik me wel verbinden met de aandienende toekomst? Tijdens zijn keynote kwam ik er achter dat ik van een aantal vergaande ontwikkelingen op het gebied van technologie en daarmee internationale samenwerking niet op de hoogte ben en waar hij aan het begin van zijn keynote voor waarschuwde overkwam mij ook: ik dacht ook wel stiekem: "Tsss, tsss, tsss, gaat het echt al zo snel, is het al zover?" En hoe ga ik er dan nu voor zorgen dat ik op de hoogte blijf, zodat ik me in die zin kan verbinden met de aandienende toekomst? En dus met mijn leerlingen?
Zelf denk ik ook dat het je verbinden met de aandienende toekomst ook te maken heeft met het vormen van een visie op hoe jij die aandienende toekomst zou willen inzetten voor een betere wereld, iets waar Ruud ook mooie beelden van schetste, van onderwijs dat leerlingen opleidt tot personen die sociaal, ecologisch en financieel van meerwaarde kunnen zijn voor anderen, leerinstellingen die opleiden tot sociaal ondernemerschap.
Ik betrap mezelf er echt wel op dat ik denk: "In wat voor wereld leven wij en wat voor toekomst hebben mijn kinderen?", dat zijn echt niet altijd positieve gedachten.
Als ik denk aan de maatschappelijke opdracht van het onderwijs denk ik dat deze echt ligt in wat Veltenaar daar zei: opleiden tot mensen die van meerwaarde zijn voor anderen en niet alleen in economisch opzicht, maar vooral ook in sociaal en ecologisch opzicht. Ik denk ook dat de grenzen van de maatschappelijke opdracht van de school opgerekt mogen worden, waarmee onderwijs misschien wel minder een instituut wordt maar meer een levensinstelling...ik zeg maar wat. Ik kan de woorden voor mijn gedachten nog niet precies vinden.