Très BON

Vandaag naar een symposium van BON geweest. Ik ben er vorig jaar ook geweest en vond het toen verrassend inspirerend en interessant en dit jaar heb ik het nog meer zo ervaren.
Hoogtepunt was natuurlijk de komst van Sander Dekkers die het advies Onderwijs2032 kwam 'verdedigen'. De BON-leden vrezen met de komst van dit advies  dat de rol van de vakdocent een ondergeschikt karakter gaat krijgen, ondergeschikt aan de integratie van vakken, waardoor er meer nadruk op de leervaardigheden komt te liggen, persoonlijkheidsvorming en burgerschapsvorming. Ook bestaat er de overtuiging dat dit advies, veel meer dan een advies is en nu als curriculum gaat gelden. Toch benadrukt Dekkers meerdere malen dat het advies dient om door te blijven praten over 't curriculum en dat leerkrachten input moeten blijven geven op wat zij vinden wat kinderen moeten leren. Het advies is daarmee meer een uitgangspunt om weer verder te denken over het curriculum. Na deze dag las ik de bijdrage van Jelmer Evers, waar hij het curriculum als brug naar beter onderwijs benoemt. Ik kan me daarin helemaal vinden.

Ook sprak Erik Vermei, de algemeen directeur van de IVA in Driebergen (waar het symposium gehouden werd). Vorig jaar leverde hij een quote die me aan de titel van mijn visiestuk heeft geholpen. Ook deze keer sprak hij weer een mooie uit:
De meeste sprookjes in onderwijsland zijn bedrog, maar als je goed kijkt zijn ze er toch.
De IVA is een private business school op mbo en hbo niveau. De verhalen van Vermei over de toewijding van de docenten op deze opleiding, zijn altijd inspirerend en geven uiting aan de overtuiging dat goede docenten een goed en inspirerend verhaal moet kunnen vertellen in de klas.

Maurice de Hond kwam vertellen over zijn onderwijsconcept O4NT (Onderwijs voor een Nieuwe Tijd). Het verhaal van de Hond was een prachtig succesverhaal, maar nog weinig (niet) onderbouwd door concrete resultaten (en dat valt dan toch tegen van iemand als de Hond). Natuurlijk waren er uitgangspunten/kenmerken waar iets voor te zeggen is, maar overtuigen deed het me niet.

Interessant en ook grappig was de lezing van Anna Bosman, hoogleraar Dynamiek van het leren & ontwikkeling aan de Radboud Universiteit. Zij veronderstelt dat problemen als dyslexie en dyscalculie voorkomen kunnen worden wanneer de basisvaardigheden lezen, spelling en rekenen goed aangeleerd worden in de onderbouw. Dit blijkt ook uit onderzoek dat zij heeft gedaan. Ze vindt ook dat de rol van ICT beperkt moet worden in de onderbouw.
Ik wil haar publicaties graag nog gebruiken voor het uitbreiden van mijn visiestuk.

De dag werd afgesloten met een debat tussen een aantal politici (Vaste Kamercommissie Onderwijs).
Wat hierin met name naar voren kwam was: Heeft het advies Onderwijs2032 nu eigenlijk wel de prioriteit, zijn er niet nog veel dringendere zaken in ' t onderwijs die eerst eens aangepakt moeten worden? Maskeert het advies het niet nadenken over oplossingen van urgentere zaken?

Het wordt van de dag werd geleverd door de columnist Jeronimoon: geprullebakkeerd. Het is de moeite waard eens op zijn site te kijken!