Nu ik me aan het verdiepen ben in taxonomieën, kom ik terecht in een voor mij voorheen onbekende wereld: de wondere wereld van de taxonomie en dan met name die van Bloom en dan met name in de VS. Zo zeg....daar is die taxonomie hot. Hot in de zin van hip en we maken er veel aantrekkelijk materiaal voor en hot in de zin van HOT, Higher Order Thinking.
Wat ik vooral zo boeiend vind is dat ze die taxonomie zo visueel en helder maken voor de leerlingen. Er is allerlei vrolijk vormgegeven materiaal om de kinderen bewust te maken van de verschillende fasen in het leerproces en welke vaardigheden daar bij horen. Het feit dat ze zelf beroemde films gebruiken om de taxonomie te visualiseren, ik vind het vooral ook erg grappig. Goh, daar hebben wij dan nog veel in te doen, denk ik dan.
Met name in kinderen bewust maken en inzicht geven in hoe leren werkt en welke invloed je daar zelf op hebt en hoe je dat het beste voor elkaar kunt krijgen. Op een manier waarbij je het hen ook echt aanleert en niet dat het af en toe eens ter sprake of voorbij komt. Soms bekruipt me wel het gevoel dat we de wereld van volwassenen willen overzetten naar kinderen, met al onze doelen, doelmatig werken, meta-cognitieve, executieve vaardigheden enzo meer. De woorden zelf hebben al geen kindvriendelijke klank.
Maar aan de andere kant denk ik ook dat we onze leerlingen (juist in deze tijd van snelle informatie en digitalisering en een veranderend wereldbeeld) niet moeten onderschatten in wat ze allemaal in zich hebben en kunnen. Maar ze kunnen dat niet zomaar. En juist daar komen de taxonomieën in zicht, die geven ons de handreiking om de kinderen stapje voor stapje dichter bij echte zelfstandigheid te brengen. Ze laten ons zien dat er nog een hele fase voor het eigenlijke DOEN ligt. Ik heb het gevoel dat we juist die eerste fasen vaak te snel doorlopen of zelfs overslaan en dan besluiten dan kinderen iets toch niet kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten